نوری درخشید و به عالم روشنا داد            هادی شد و ره را نشان بر آشنا داد

ظلمت زدود از دهر و چندان فیض بخشید            تـا بـر کـویـر جـانـمـان آب بـقـا داد

آیات قـرآن را تلاوت کرد و تفـسیر            تا سینه ها را جلوه ای از هل اتی داد

حقِّ صراط المستقیم اش را ادا کرد            وقتی که دل را نوری از خیرالنسا داد

بـا آیـه هـای روشن رفـتـار خـوبش            هر دم نشانی از صفای مجـتـبی داد

هادی همان نور هدایت گستری که            راه هـدایت را نـشـان تا کـربـلا داد

حـقِّ مـعـلـم دارد او بـر گــردن مـا            درس زیارت جامعـه تعـلـیـم ما داد

با روح دین دلهای ما را آشنـا کـرد            ما را ز رأفت راه در حصن رضا داد

می بوسم آن دستی که او این دستها را            دست علی، یعنی به دستان خـدا داد

تکـرار شد حُبِّ عـلی تا چارده بـار            وقتی که او شرح علیِّ مرتضی داد

شرح غدیر از او به دست ما رسیده            با یک هدایـتـنـامه مشقی از ولا داد

آری هدایتگر به کشتیِّ غـدیـر است            یعنی خدا سکّان به دست ناخـدا داد

دشمن به خوبی از مقامش با خبر بود            او انـتـشـار نـهـضت خـون خـدا داد

اصلاً جهادش گوشۀ تبعید گـل کرد            وقتی به خیل شیعیان درس وفـا داد

درس وفـا بر عهـد، در ایـام سخـتی            درس صبوری را به هنگام بـلا داد

درس اقـامت در مـسیـر اسـتـقـامت            درس شـجـاعـت در ره آل عـبـا داد

درس خشوع و بندگی در محضر حق            درس تواضع با همه مردم به ما داد

شب زنده داری نیز کار هر شبش بود            حـقِّ عـبـادت را به دستـان دعـا داد

حق یتـیـمان و فـقـیـران و مساکـین            حق ضعیفان را به هر قیمت بها داد

هر سائلی از کوی او حاجت روا شد            حاجت نگـفـته پاسخ هر بنده را داد

تنها حـسن دارایی خود را نـبخـشید            او نیز هر چه داشت در راه خدا داد

بـا نـا امیـدان از در امّیـد بـنـشـست            بر بی پناهان رو گشاده جاه و جا داد

جود و کرم لطف و عطا نیکی و احسان            با این فـضائـل حـقِّ دستان عطا داد

حتی ز دشمن روی خود را بر نگرداند            پـور عـلـی حـق بشر را تا کجـا داد

تنها بـشر نه، بلکـه حـیوانات را هم            دستان پُر مهرش نوازش از صفا داد

این خانواده اصلا از ریشه کریـمند            اما بـشر حـقِّ ذَوِی القُـربی کجا داد

حقِّ ذَوِی القُربی نشد هرگز رعایت            با اینکه هر چه داشت آل مصطفی داد

حقِّ خلافت را از اول غصب کردند            مـزد رسـالـت را رذالت برمـلا داد

از ابـتـدا تا انـتـهـا حـق را ربـودنـد            باطل به جای حق نشست و حکمها داد

فـرمـود با گـریـه رئیس مـذهـب ما            دشمن به ما یا تیغ یا زهـر جـفا داد

گه درد سیلی و سنان و ریسمان بود            گه شرح غربت را ذبیحاً بالقـفا داد

امـا مـهـیــا بـاش آقـا خــواهــد آمـد            آنکه روایات ظهورش وعده ها داد